fbpx

Tip

Als je getuige bent van een ruzie, bijv. op het schoolplein, op straat (of mss wel thuis) dan kan dit meer impact hebben dan jij denkt.

Vorig weekend maakte ik dat mee met het zoontje van vrienden. Een ruzie in de nacht, het kind dat door de luxaflex ging kijken waar het geluid vandaan kwam, en zag een en ander op straat gebeuren. Toen wij keken, was er niets meer te zien of te horen.

Hij had er veel vragen over. Want het was een beetje spannend. Eerst geluisterd naar het verhaal. Daarna getekend. Want wat heb je gezien? Wat heb je gehoord?

Ik teken mee. Oordeelloos. Vertel het maar.

En hij corrigeert mij, als ik het verkeerd heb begrepen. Of als het verhaal toch een beetje anders bleek. Dit tekenden we dan op een nieuw briefje.

Wat het opleverde?

Echt gehoord en gezien worden.

Rust, want er komen ook vragen, kleine vragen, grote vragen. En voordat het hoofd daar mee aan de haal gaat, konden we dan nu tackelen.

Je bent veilig. De mensen zijn weg. De ruzie is klaar.

Hij had nog andere vragen, vragen met hetzelfde thema, maar in andere situaties. Dat is goed.

Geruststelling is belangrijk. En als afsluiter getekend hoe je je eerst voelde (bang) en nu, na het gesprek? Rustig.

De volgende ochtend wilde hij nog even terugkijken naar de tekeningetjes.

En het was okay. (En als hij er nog iets over wil vertellen, kan dat altijd! Met en zonder de tekeningetjes die we maakten)

Fijne dag,
Groetjes Pien